تعیین عیب تخلیه جزئی در ترانسفورماتورهای خشک رزینی با استفاده از الگوهای تخلیه جزئی

وقوع عیب در ترانسفورماتورها همواره از اصلی ترین نگرانی های بهره برداران سیستم قدرت بوده است. اخیرا نیز از ترانسفورماتورهای خشک رزینی به علت مزایای آن نسبت به ترانسفورماتورهای روغنی به صورت گسترده در شبکه برق استفاده می شود. یکی از عوامل اصلی در وقوع عیب در ترانسفورماتورهای خشک رزینی مربوط به سیستم عایق بندی آن ها می باشد. در این میان تخلیه جزئی مهمترین منبع خطا در عایق ترانسفورماتورها، می باشد. بدیهی است که با تعیین درست نوع عیب تخلیه جزئی در مورد ترانسفورماتورهایی که در حال کار در شبکه هستند می توان درک درستی از میزان سلامت عایقی آنها بدست آورد و با تخمین شدت و سختی نوع عیب، نسبت به خروج برنامه ریزی شده آنها از شبکه به منظور تعمیر یا جایگزینی اقدام نمود. لذا با تشخیص نوع عیب علاوه بر عدم خروج ناخواسته ترانسفورماتور از مدار، از صرف هزینه های گزاف قطع برق اجتناب خواهد شد. در حالت کلی عیوب مربوط به تخلیه جزئی در ترانسفورماتور به چند بخش کلی شامل تخلیه جزئی در حفره ها و حباب های داخل عایق (تخلیه های داخلی)، تخلیه جزئی بر روی سطوح مشترک عایق ها و کرونا تقسیم می شوند. در این پایان نامه انواع عیوب ذکر شده به صورت مصنوعی در ابعاد کوچکتر ایجاد شده و توسط یک دستگاه تجاری، تخلیه جزئی مربوط به این عیوب اندازه گیری شده اند. همچنین ضمن استفاده از اندازه گیری های واقعی تخلیه جزئی، از قابلیت ذخیره دیجیتالی این دستگاه جهت ایجاد یک بانک اطلاعاتی کامل استفاده شده است. در ادامه با استفاده از این بانک اطلاعاتی انواع الگوها و مشخصات کلیدی استخراج شده اند. در نهایت با استفاده از روش های آماری مبتنی بر کمترین فاصله و بر اساس تشابه الگوی مورد نظر با الگوهای استخراج شده، نوع عیب تخلیه جزئی مشخص می شود.